ένα τραγούδι του φίλου νικόλα τσάρα που μου αρέσει

στις άναρθρες σιωπες
στις σιωπες που είναι τα
πιο σημαντικά λογια
στις σιωπες μας
στις αγαπες μας

άλλος ένας σπουδαίος που έφυγε

καλημερα αρμονικά

καλή εβδομάδα

χωρίς σύνορα

J.R.R. TOLKIEN

Νικόλας Άσιμος - Ο Μηχανισμός (HQ)

 

ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΝΤΟΤΙΝΕΣ ΑΓΑΠΕΣ

ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΤΡΙΒΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΞΕΦΤΙΖΟΥΝ

ΝΙΚΟΛΑΣ ΤΣΑΡΑΣ...''Λίγο απο 'μένα...'' : Στο φόβο...

ΝΙΚΟΛΑΣ ΤΣΑΡΑΣ...''Λίγο απο 'μένα...'' : Στο φόβο...: Όλοι μας έχουμε 3 κοινά πράγματα που μας ενώνουν!1.Κάτι αγαπάμε...2.Κάτι φοβόμαστε...και 3.Κάτι έχουμε χάσει!Αυτά είναι κοινά σε όλους το...

αληθεια αν θες

ΝΙΚΟΛΑΣ ΤΣΑΡΑΣ...''Λίγο απο 'μένα...'' : Μιά Δυνατή Καλημέρα

ΝΙΚΟΛΑΣ ΤΣΑΡΑΣ...''Λίγο απο 'μένα...'' : Μιά Δυνατή Καλημέρα: όταν βλέπεις τέτοιους ήρωες , σταματάς να γκρινιάζεις και σκέφτεσαι αισιόδοξα και δυνατά....επέλεξα τον huang guogu κινέζο καλλιτέχνη γ...

# Ν.Κ

ΝΙΚΟΛΑΣ ΤΣΑΡΑΣ...''Λίγο απο 'μένα...'' : Ξέρω ένα κορίτσι....

ΝΙΚΟΛΑΣ ΤΣΑΡΑΣ...''Λίγο απο 'μένα...'' : Ξέρω ένα κορίτσι....: ... που κάθε απόγευμα χαιρετούσε τη μέρα που έφευγε, προσπαθούσε να είναι είναι σε κάποιο μπαλκόνι ή σε κάποιο σημείο της αθήνας να χαιρ...

μην πέσεις

στα κορίτσια που αγαπάμε τα βήματα τους

και αγάπα και

ΝΙΚΟΛΑΣ ΤΣΑΡΑΣ...''Λίγο απο 'μένα...'' : Στη Νέα Εβδομάδα Καλημέρα

ΝΙΚΟΛΑΣ ΤΣΑΡΑΣ...''Λίγο απο 'μένα...'' : Στη Νέα Εβδομάδα Καλημέρα: σήμερα φεύγοντας άφησα δύο σημειώματα, ένα στο άγχος μου ,που δεν μπορώ να το κοιτάξω κατάματα και να του πω, ευχαριστώ για τα υπέροχα ...

καζαντζάκης

    

 

 

Όχι πια αδικίες. Ή όλοι να πεινούν και να κρυώνουν ή όλοι να τρών’ και να ντύνονται. Δεν μπορούμε, Κύριε, να βάλουμε δικαιοσύνη στον κόσμο;



Ποτέ ο καιρός για μένα δεν μπόρεσε να μπαλσαμώσει τις πληγές μου, ποτέ δεν καταδέχτηκα να του δώσω το δικαίωμα αυτό γιατί ξέρω πως η ψυχή μου δεν είναι από άμμο παρά από μπρούντζο...

Θέατρο, και έχουμε θεωρείο και βλέπουμε και συνάμα είμαστε κι εμείς μες στη σκηνή και παριστάνουμε. Θεατές κσι θεατρίνοι.

 Ξέρω πως η ζωή είναι μια σπίθα που λάμπει μια στιγμή ανάμεσα σε δυό ατέλειωτες νύχτες.(...) Όλα μάταια, και μόνο η πράξη, σαν το
κρασί, μας ξεγελάει και μας σηκώνει λίγο.



Κι έχε το νου σου, μην πληγώσεις την καρδιά και του πιο ταπεινού,
γιατί μπορεί να'μαι εκεί μέσα.



Έλεγα : Κι αν όλοι πέφτουν στην παγίδα, εγώ δεν θα πέσω, από αηδία και περηφάνια.



Χρέος μου είναι να κάνω ό,τι κανένας δεν με υποχρεώνει να κάνω, να φορτώνομαι όλες τις αμαρτίες και να φυτρώνω όπου κανένας δεν με σπέρνει.

 Τι ευτυχία να μην έχεις θέληση, να μην λες εγώ, να μη θυμάσαι ποιος είσαι, πως σε λένε ...



Ποιό'ναι πιο απάνω από τα λόγια ; Η πράξη. Ποιό'ναι απάνω από την πράξη ; Η σιωπή.

 Εγώ' μαι το σκουλήκι, εσύ, όλοι οι άνθρωποι που σουρνόμαστε στη γης. Αγώνας, αγώνας, ανήφορος, πόνος πολύς, αγνότητα, φτώχεια, αγάπη, κλάματα, πείνα και γύμνια.

 Δεν πιστεύω παρά στα θάματα της καρδιάς, μη μου ζητάς παραπάνω, δεν μπορώ.